300 تا 500 متر افزایش یابد.
- با هر 1000 متر افزایش ارتفاع، باید دو شب در آن ارتفاع گذراند.
به یاد داشته باشید، اینکه شب را در چه ارتفاعی می خوابید بسیار مهم است. کوهنوردان این موضوع را در طی سالیان متمادی فهمیده اند و بیشترین "صعود به بالا و خواب در پایین" را انجام می دهند. وقتی قرار است شب دوم را نیز در همان ارتفاع بگذرانند، در روز به ارتفاعات بالاتر می روند با قرار گرفتن در ارتفاع بالاتر به هم هوایی کمک می کنند سپس جهت خواب به ارتفاع پایین تر (و ایمن تر) بر می گردند. این شب دوم جهت اطمینان از هم هوایی کامل و آمادگی جهت صعود است.
اقدامات ممنوعه:
اثرات جانبی برخی از داروها ممکن است از سرعت تنفس کم کند و این موضوع در ارتفاع زیاد مشکل ایجاد می کند. داروهای ذیل از این دسته اند و به هیچ وجه نباید به مصرف فرد ارتفاع زده برسند (این داروها ممکن است برای افرادی که ارتفاع زده نشده اند هیچ مشکلی ایجاد نکند، هرچند جای بحث در این مورد وجود دارد):
الکل
داروهای خواب آور (استازولامید داروی خواب آور در ارتفاع است)
داروهای مسکن در صورت مصرف مقادیر بیشتر از حدود مجاز

درمان با پیشگیری
تحت شرایط خاصی، پیشگیری با درمان ممکن است قابل توصیه باشد:
1- برای افرادی که مجبور به ارتفاع گرفتن سریع هستند (مثل افرادی که به تبت یا بولیوی پرواز می کنند) یا کوهنوردانی که به دلیل شرایط خاص و خطرات محیط نمی توانند از ارتفاع گرفتن زیاد پرهیز کنند یا برای تیمهای نجات که ناگزیرند سریع صعود کنند.
2- برای افرادی که سابقه ارتفاع زدگیهای بدی داشته اند.

استازولامید
این دارو به عنوان پیشگیری تجویز نمی شود مگر در موارد بالا. اگر کوهنورد از زمانبندی مناسبی برای صعود استفاده کند به دارو نیازی نخواهد داشت و علاوه بر اثرات جانبی خفیف رایج ولی نامطبوع آن، خطر اثرات جانبی شدیدی که ممکن است با داروهای سولفانومید رخ دهد را داراست. میزان مصرف استازولامید برای درمان پیشگیری 125 تا 250 میلیگرم دوبار در روز است که 24 ساعت قبل از ارتفاع گرفتن شروع می شود و دو تا سه روز بعد از رسیدن به حداکثر ارتفاع (یا کاهش ارتفاع اگر زودتر پیش آید) ادامه می یابد. استازولامید قوی (500 میلی گرمی) نیز وجود دارد و می توان روزی یکبار مصرف کرد که البته عوارض جانبی آن نیز ملموستر است.

عصاره جینکو بیلوبا
برخی از آزمایشهای اولیه به روی جینکوبیلوبا نسبت به خاصیت جلوگیری از ارتفاع زدگی آن دلگرمیهایی می داد ولی تحقیقات گسترده اخیر نشان دادند که این دارو هیچ اثر مثبتی ندارد.

درمان پیشگیری ارتفاع زدگی
استازولامید:
125 تا 250 میلیگرم (بسته به وزن، افراد بالای 100 کیلو مقدار بیشتر) دوبار در روز که 24 ساعت قبل از ارتفاع گرفتن شروع می شود و تا زمان کاهش ارتفاع یا دو تا سه روز بعد از رسیدن به حداکثر ارتفاع ادامه می یابد. برای بچه ها 5/2 میلیگرم به ازای هرکیلو وزن و به میزان دوبار در روز
جلوگیری از ارتفاع زدگی شدید
این موضوع را به راحتی نمی توان تایید کرد. اگر علایم ارتفاع زدگی دارید به ارتفاع بالاتر نروید. نقض این قانون ساده مرگهای زیادی درپی داشته است. صعود هنگام ابتلا به ارتفاع زدگی آنرا تشدید می کند و ممکن است به مرگ منجر گردد و این موضوع حتی زمانیکه در روز به ارتفاعات بالاتر می روید، بسیار مهم است. در بسیاری از موارد وَرَم مغزی این قانون نقض شده اند. در همان ارتفاع بمانید (یا فرود بروید) تا زمانیکه علایم ارتفاع زدگی کاملا رفع گردد. زمانیکه علایم ارتفاع زدگی کاملا برطرف گردید، هم هوایی حاصل شده و می توان صعود نمود. فرود همیشه خوب است و باعث بهبودی سریعتر می شود
منبع:فیس بوک؛احتشام مصدق
اثر ارتفاع بر فیزیولوژی بدن انسان(فیزیولوژی ارتفاع):

کلید کلیه اتفاقاتی که در ارتفاع بدن را تحت تاثیر خود قرار می دهد در دست پدیده ایست در علم پزشکی به آن هیپوکسی کم فشار می گویند. در واقع این پدیده کمبود اکسیژنی است که در اثر کاهش فشار هوا رخ می دهد. با افزایش ارتفاع به طور مستقیم فشار هوا ( barometric pressure) و فشار نسبی اکسیژن (partial pressure oxygen) کاهش پیدا می کند.
فشار نسبي اکسيژن عامل اصلي در انتشار اکسيژن در ریه است. با کاهش این فشار میزان اکسیژن خون کاهش پیدا می کند و باعث ایجاد یک سری تغییرات در بدن می شود که عمده آن به علت کمبود اکسیژن رسانی به بافت های بدن است. به دنبال کاهش اکسیژن رسانی پاسخی جبرانی در بدن اتفاق می افتد که به آن هم هوايي می گویند.

هم هوایی با روند تطابق که در طول نسل های متمادی در بدن افرادی که در ارتفاعات بالا زندگی می کنند رخ می دهد متفاوت است.در واقع روند هم هوايي طي دقايق اوليه صعود شروع مي شود اما براي تکميل آن هفته ها زمان لازم است. این همان نکته ایست که لزوم اجرای پیش برنامه های مناسب قبل از اجرای برنامه ای در ارتفاع بالا را برای ما روشن می سازد. ظرفيت هم هوايي در افراد متفاوت مختلف است و تحت تاثیر عواملی از جمله شدت کاهش اکسیژن، توانايي ذاتي فرد وعوامل خارجي و محیطی می باشد. اتفاقات و تغییرات اصلی که در روند هم هوایی در بدن رخ می دهد را در چهار دسته اصلی خلاصه می کنیم.

1. افزايش تنفس

اولين و مهم ترين قدم در هم هوایی افزایش تنفس است. به دنبال کاهش اکسیژن تحریک گيرنده هاي شيميايي محيطي در شريان کاروتيد و آئورت باعث افزایش تعداد تنفس و به دنبال آن افزایش اکسیژن و کاهش دی اکسید کربن در خون می شود. با افزایش یافتن ارتفاع، هر چه کمبود اکسیژن شدید تر می شود، تعداد تنفس هم زیادتر می شود. به دنیال این اتفاق با کاهش بیش از حد دی اکسید کربن در خون اسیدیته خون کاهش یافته و خون کمی قلیایی می شود، حالتی که برای مغز قابل تحمل نیست. بنابر این مغز سیستم تنفس را سرکوب می کند و جلوی افزایش تعداد تنفس و قلیایی تر شدن خون را می گیرد. در این زمان یکی از اتفاقات حیاتی در روند هم هوایی رخ می دهد که به بدن اجازه می دهد باز هم بیشتر تنفس کند و اجازه بدهد فرد ارتفاع بالاتری را تحمل کند. نقش کلیدی این روند را کلیه با دفع مواد قلیایی خون مانند بی کربنات در ادرار انجام می دهد. اتفاقی که ما آن را با افزایش میزان ادرار در ارتفاع تجربه می کنیم. این روند ظرف 24 تا 48 ساعت بعد از شروع صعود رخ می دهد و برای ممکن شدن ادامه صعود ضروری است.

2. تغييرات گردش خون

اتفاق دبگری که در روند هم هوایی رخ می دهد تغییرات در گردش خون عمومي ، ريوي و مغزي است. نتیجه این تغییرات خود را باافزايش کارکرد و برون ده قلبي ، ضربان قلب و فشار خون نشان می دهد. این امور در نهایت منجر به اکسیژن رسانی بهتر به بافت ها وحفظ خونرساني و اکسيژن رساني به مغز حتی در بحرانی ترین شرایط می شود.

3. تغييرات خون

افزايش میزان هموگلوبين اتفاقی دیگری است که هم هوایی را شامل می شود. کلیه با ترشح ماده ای به نام اریتروپویتین در این مرحله هم نقشی حیاتی دارد. اما این روند یک روند زمان بر است و ممکن است چند هفته طول بکشد تا تاثیر آن کامل شود. اما در نهایت منجر به بهبود اکسیژن رسانی می شود.

4. اکسيژن رساني و مصرف آن

تغییرات در انتشار اکسيژن از مويرگ ها تا ميتوکندري ها که مرکز سوخت و ساز بافت ها هستند آخرین قسمت از زنجیره انتقال اکسیژن از هوای محیط به بافت هاست که رخ می دهد. در طی روند هم هوایی با افزایش رگ سازی در بافت های مختلف و خصوصا عضلات خونرسانی و تامین اکسیژن بهتر انجام می شود. اما این روند هم نیاز به هفته ها زمان دارد تا کامل انجام شود.همانطور که مشاهده کردید روند هم هوایی یک روند حیاتی برای ورزش کوه نوردی محسوب می شود و تنها با وجود این روند است که صعود به ارتفاعات بالا برای بشر ممکن می شود. اما این روند یک روند تدریجی است و برای کامل شدن نیاز به هفته ها زمان دارد.

این مطلب نشان می دهد که دوستان عزیز کوه نورد از مدت ها قبل از صعود های بلند باید پیش برنامه های مناسب بدن خود را در شرایط ایده آل نگه دارند. نکته دیگر اینکه کلیه اتفاقاتی که در روند هم هوایی رخ می دهند در طول زمان برگشت پذیرند و این معنی است که در صورت به وجود آمدن وفقه در تمرین ها و فعالیت کوه نوردی بدن فرد ممکن است از حالت آمادگی خارج شود. در پایان نکته ای که بسیار روی آن تاکید می کنم مصرف کافی و زیاد آب در طول برنامه های کوه نوردی در کلیه فصول سال است. همانطور که دیدید کلیه یکی از اندام های حیاتی در روند و هم هوایی است و بنابر این مصرف مایعات زیاد خصوصا آب در طول برنامه تاثیر بسیاری در بهتر انجام شدن روند هم هوایی و صعود بهتر خواهد داشت.

گردآوری: دکتر حمید مساعدیان